De vergaderingen van de Knelpuntengroep zouden rommelig en emotioneel zijn. Dat was mij van tevoren verteld. Ik woonde een vergadering bij om de sfeer te proeven. Zouden de vonken er vanaf spatten?
“Groen is fiets,” roept iemand. De acht leden turen zwijgend naar een groen lijntje op een breed opengevouwen kaart “Hier heb je weer dat oude tunneltje,” zegt een ander.
“Hier komt kantoorontwikkeling… en daar is een schoolroute…” Iedereen bekijkt op zijn manier de kaart, wijst soms iets aan, stelt een korte vraag of plaatst een opmerking. “Kijk, de Noord-Zuid lijn zakt hier naar beneden…” Als iemand vraagt “zit dit in het Hoofdnet Fiets” valt er weer een stilte. Het is niet altijd duidelijk of er een gesprek gaande is of dat men hardop denkt.
Onderwerp is Noord, waar de 'structuur' flink zal veranderen. Een groot gebied gaat op de schop door de komst van de Noord-Zuid metrolijn en een kantorencentrum.
Buitenstaander
Is hier sprake van een discussie? Iedereen bekijkt de kaart vol nieuwe wegen. De momenten van stilte suggereren dat de aanwezigen het met elkaar eens zijn, maar conclusies hoor ik zelden. De vergaderorde heeft ogenschijnlijk geen vast patroon, geen aanwijsbare volgorde van presentatie, vragenronde en discussie. Misschien kennen en begrijpen de leden elkaar te goed. Althans beter dan een buitenstaander kan waarnemen. Degene die de kaart op tafel legt zal wel de 'inleider' zijn, maar het valt niet op.
“Hier zijn wij heel erg TEGEN,” kraait de kaartlegger er als eerste uit. Hij wacht op reacties. Misschien geeft hij de tijd om nauwkeuriger te kijken. Waar de inleider tegen is, zo blijkt pas even later, zijn de grote 'oren' bij een kruising: op- en afritten voor auto's, wijde lussen met vervelende gevolgen voor fietsers. Omleidingen met hoogteverschillen. “Het is een achterlijke slinger,” zegt hij.
Kaartenfreaks
Wanordelijk? Misschien. Maar wel productief. De leden van de Knelpuntengroep, in wisselende samenstelling bij elkaar, analyseren, bereiden elkaar voor en geven feedback op het werk in de verkeerscommissies. Het zijn oude rotten in het métier.
Kaartenfreaks, verkeersconnaisseurs, ervaringsdeskundigen begiftigd met een goed geheugen voor straten en routes. Het is die ervaring die de vergadering efficiënt doet verlopen. Daarbij steunen ze natuurlijk ook op dat ene medium waarmee iedereen in verbinding staat. Dat is de kaart, de plattegrond, de ontwerptekening van stedenbouwkundigen.
Wegdek
In nauwelijks anderhalf uur tijd jassen ze er acht agendapunten doorheen, dat wil zeggen acht gebieden of stadsdelen. Slechts één ervan gaat over een knelpunt, een klacht over een bestaande situatie. Op de Hoofdweg bij de kruising met de Jan van Galenstraat worden fietsers klemgereden. De kwestie wordt gedocumenteerd met foto's. Een ander agendapunt betreft een vraag van stadsdeel Binnenstad om een inventarisatie van slecht wegdek in de Jordaan en de Gouden Reaal. Bij alle punten spreidt iemand een witte architectenkaart uit. Elke kaart is weer anders van schaal of heeft andere soorten lijntjes. Het doet me denken aan vroegere textielcolporteurs uit Twente, die uit een koffer handdoeken en tafellakens halen en geroutineerd uitspreiden. 'VC Noord' mompelt de voorzitter en er ligt weer een nieuwe papier. De leden begrijpen elkaar wanneer er afkortingen passeren als VC, SpvE, PTA of SC. Wanneer iemand de term 2 1/2 -pootrotonde uitprobeert wordt er flink gelachen.
De KPG doet veldwerk in Osdorp
Bevlogen
“Een nieuw iemand denkt vaak dat we ontzettende ruzie hebben, maar dat lijkt alleen maar zo,” zegt Dick de Jongh na afloop. Ik vraag hoe de sfeer in de groep is. Dick is meer dan 25 jaar actief. “We raken alleen erg opgewonden, omdat iedereen sterke, eigen opinies heeft.” Nee, vandaag niet, zegt hij. Als verklaring geeft hij dat er niet zo diep op details werd ingegaan. De bespreking was vrij globaal.
Govert de With, 24 jaar en pas een jaar lid, zegt ongeveer hetzelfde: “Het lijkt net of er maar wat door elkaar geroepen wordt. En dat is inderdaad zo.” De groep bestaat volgens hem uit bevlogen mensen. De sfeer vindt hij open en informeel. Officieel is er een voorzitter maar er wordt niet genotuleerd. Het is een soort brainstormsessie. “Discussies vinden veelal buiten de vergadering plaats, bijvoorbeeld in het café.”
Bron: De OEK